Bugatti Type 252   Okres produkcji: 1957-1962 Klasa: samochód sportowy wersje nadwozia: Kabriolet Silniki: Silnik benzynowy: 1,5 litra (88 kW) Długość: 3959 mm Szerokość: 1650 mm Wysokość: 1050 mm Rozstaw osi: 2280 mm Ciężar: 1179 kg Poprzedni model: brak Następca: brak Bugatti Type 252 to samochód sportowy dwumiejscowy z 1,5 litra pojemności skokowej, który jest zaprojektowany jako prototyp historycznego marki Bugatti od 1957 do 1962 roku, ale tylko jeden egzemplarz został zbudowany przez całość. historia Bugatti Type 252 była wynikiem sportowym samochodem od roku 1954 badania pod kierunkiem Rolanda Bugatti, najmłodszy syn założyciela Ettore Bugatti i brat Jean Bugatti. Pomyślany jako następca Roland Bugatti samochodów sportowych Bugatti Type 252, przyszedł jako out statusu prototyp i nigdy nie wszedł do produkcji i zrezygnowano ze względów finansowych. Jedynym wykonany prototyp pojazdu i jest teraz w muzeum samochodowym Cité de l'Automobile - Muzeum Narodowe - Collection Schlumpf w Mulhouse w Alzacji we Francji. Type 252 była ostatnia próba z nowym modelem do wprowadzenia na rynek znowu chodzić i ostatecznie powiodło się z powodu braku pieniędzy, jak również poprzedniej próbie z typem wyścigowy 251. Po model nie pozwalają masowej produkcji, firma przyjęła ostateczny doprowadziło tylko remonty i przebudowy starego Bugattis przez produkcji motoryzacyjnej i. Roland Bugatti sprzedał firmę z powodu nagromadzonych długów i wysokich strat ostatecznie w 1963 roku do francuskiej grupy lotniczym (i byłego producenta samochodu) Hispano-Suiza. Sammler Fritz i Hans Schlumpf nabyte w 1963 roku, a następnie przez Roland Bugatti i pozostałych spadkobierców Type 252, a także reszty Bugattis, włącznie z prototypami, silników i części zamiennych do swoich kolekcji. Jednocześnie zapewnił bracia umownie uprawniony do remontu, naprawy i konserwacji samochodów. Type 252 został przywrócony przez muzeum od 2014 roku i jest uruchomiony kolejności. Technologia Podstawowe wzory są przez Gioacchino Colombo, który wcześniej pracował dla Alfa Romeo, Ferrari i Maserati. Chłodzona wodą czterocylindrowy silnik Colombo inicjowane z 2,5 litra ośmiocylindrowy silników w linii typu 251st blok silnika i głowica cylindra są wykonane z lekkiego metalu i jak 251 ma dwa łańcuchy sterowane z górnymi wałkami rozrządu. Istnieje jeden wlot i jeden zawór wylotowy z cylindra, popychacze kubełkowe i wał korbowy jest obsługiwany pięciokrotnie. Średnica i skok ilości od 78 mm, w wyniku pojemności 1490 ml. Wytwarzanie mieszaniny się dwa Weber 42 gaźniki; silnik może być przekształcona z jednego do podwójnego zapłonu. Przy stosunku sprężania 8,7: 1, zapewnia 120 KM (88 kW) przy 7000 U / min. Wzdłużnie zamontowany z przodu silnika daje (niż zwykle) za pośrednictwem wału napędowego dla osi tylnej z mocy za pośrednictwem przekładni czterobiegowej pomocą niezsynchronizowanych pierwszego biegu. Transmisja może pochodzić z BMW 507. [5] Obudowa składa się z konwencjonalnego ramy stalowych rur okrągłych. Ponadto, zawiesina ma podobieństwa Typu 251. Przód składa się ze sztywnej osi wysokiej położonych poprzecznie sprężyny płytkowej, napięcia i amortyzatory hydrauliczne teleskopowo tylnej rury De Dion z poziomym dolnym poprzecznym sprężyny płytkowej, popychaczy oraz Houdaille- amortyzatorów ciernych. Type 251 posiada cztery duże, hydraulicznie hamulce bębnowe, przednie dupleks. Niezwykła prędkość maksymalną 200 km / h było możliwe. Konstrukcja dla nadwozia Barchetta zwrócił Roland Bugatti. Został on wykonany przez włoskich rzemieślników pracujących w Bugattis aby ręcznie w konstrukcji aluminiowej i jest przykręcony do obudowy. Prototyp charakter samochodu znajduje również odzwierciedlenie w tym, że musi on być usunięty na rozbudowę zbiornika. Przydatny szczegółowo poniżej jednego przejścia szyby przedniej, co prowadzi do zgrubienia krawędzi, które deszczem i wodą okazuje skuteczne w kabinie jego postępowania. Pojazd jest zgodnie z tradycją marki, malowane na niebiesko. istnieją różne numery między 870 [4] i prawie 1200 kg w całkowitej wagi. Krytyka Zastosowanie sztywnych przednich osiach miał tradycję w Bugatti. Choć Jean Bugatti była w 1934 roku nie powiodła się z powodu oporu ojca, mitzugeben typ 57, z przodu niezależne zawieszenie, to prawdopodobnie brak pieniędzy, które uniemożliwiły zaległych zastosowanie w modelach powojennych 101 251 i 252-cia Bardziej niż z typem 101 i 252 przód-maszyna ta miała poważne konsekwencje, zwłaszcza gdy typ 251; tylny silnikiem samochód wyścigowy był ledwo opanowania. Natomiast czterocylindrowy silnik typu 252 jest przyznawana wielki potencjał.